جوش آرگون(استیل، آلمینیوم، چدن،مس،برنج،تیتانیوم،هستلو و …)

جوش آرگون

جوشکاری تیگ (Tungsten Inert Gas) یا همان جوشکاری قوس تنگستن تحت پوشش گاز محافظ، یکی از مهم‌ترین روش‌های جوشکاری در صنایع مختلف کوچک و بزرگ پتروشیمی، نظامی، دریایی، هوایی، نیروگاه‌های برق و … می‌باشد. در ایران بیشتر با نام اختصاری و متداول جوش آرگون شناخته می‌شود. دلیل این نامگذاری بیشتر به خاطر استفاده از گاز آرگون در این فرایند جوشکاری است.از فرایند جوشکاری TIG می‌توان برای جوشکاری فلزات سخت و غیر سخت، آهنی و غیر آهنی در تمام ضخامتها استفاده کرد. با استفاده از این نوع جوشکاری می‌توان جوشکاری صفحات نازک و ظریف (به عنوان مثال: آلومینیومی) تا لوله‌های تحت فشار را انجام داد. در این روش قوس و حوضچه مذاب کاملاً آشکار و قابل مشاهده می‌باشد. در دهه ۱۹۲۰ کوشش شد تا قوس و حوضچه مذاب را در مقابل اتمسفر محافظت کنند تا جوشکاری کاملاً ایده‌آل انجام گیرد. ظهور الکترودهای روپوش دار در آن دهه مسئله محافظت را منتفی کرد. اما به دلیل به وجود آمدن برخی مشکلات در دهه ۱۹۳۰، جوشکاری با گاز خنثی و الکترود تنگستن (TIG)ابداع شد که شروع روش جوشکاری با محافظت گاز بود. این روش با وجود اینکه بسیار کند پیشرفت کرد ولی در دهه ۱۹۴۰ توسعه پیدا نمود.در این نوع جوشکاری از سیم جوش(Filler metal) بعنوان فلز پرکننده استفاده می شود و سیم جوش شبیه جوشکاری با اشعه اکسی استیلن(MIG/MAG)در جوش تغذیه می شود.

آرگون به مقدار کم در اتمسفر است و جدایش آن از هوا صورت می گیرد .به صورت عادی به آزمایشگاه حمل نمی شود بلکه به صورت سیلندرهای تحت فشار ارائه می شود، گاز آرگون از تقطیر جز به جز هوای مایع به دست می آید زیرا اتمسفر زمین حاوی ۰.۹۴ % آرگون می باشد. در اتمسفر مریخ ۱.۶ درصد آرگون ۴۰ و حدود ۵ ppm آرگون ۳۶ وجود دارد. گاز آرگون قابلیت حلالیت در آب را دارد و همانطور که گازاکسیژن در آب حل می شود آرگون نیز حل می شود. این گاز به هر دو حالت مایع و گاز موجود می باشد. آرگون گاز بی اثر است و ترکیب شیمایی خاصی تاکنون از این عنصر شناخته نشده است مثل گازهای کریپتون گزنون و رادون.

گاز آرگون در طبیعت از ترکیب سه نوع ایزوتوپ تشکیل شده است. تعداد ۱۲ رادیو اکتیو دیگر نیز از این عنصر شناخته شده است .موارد استفاده گاز آرگون شامل لامپهای الکتریکی، لامپهای فلورسانس با فشار ۴۰۰ پاسکال و در صنعت عکاسی و لامپهای گرم و مشتعل مورد استفاده قرار می گیرد. آرگون همچنین به علت اینکه یک گاز بی اثر است در جوشکاری برقی و برش کاری و به عنوان روکش برای تولیدات تیتانیوم و دیگر عناصر واکنش دهنده مورد استفاده قرار می گیرد و یک عامل حفاظتی برای رشد کریستال های ژرمانیوم و سیلیسیوم می باشد.نام جدید این فرایند G.T.A.W و نام آلمانی آن WIG می باشد. همانطور که از نام این فرایند پیداست گاز محافظ آرگون می باشد که ترکیب این گاز با هلیم بیشتر کاربرد دارد.

مزیت های جوشکاری آرگون:

• چون تزریق فلز پرکننده از خارج قوس انجام می شود اغتشاش در جریان قوس به وجود نمی آید و این باعث می شود کیفیت فلز جوش بالاتر رود.

• به دلیل عدم وجود سرباره و دود و جرقه، منطقه قوس و حوضچه مذاب بوضوح دیده می شود.

• امکان جوشکاری فلزات رنگین و ورقهای نازک با دقت بسیار زیاد.

• بهره‌ وری بالا

• نیاز به کمترین پاکسازی

• توانایی جوشکاری ورق‌های فلزی در تمامی وضعیت‌ها

• امکان انجام جوشکاری طولانی‌ مدت و بی ‌وقفه

• جوشکاری رسوبی با کیفیت بالاتر

• توانایی اتصال تنوع گسترده‌ای از فلزات در ضخامت‌های مختلف

• توانایی جوشکاری در تمامی وضعیت‌ها

• مهره‌ جوش مناسب

• پاشش حداقلی مواد مذاب به مقطع

• جوشکاری آرگون به خاطر ظرافت جوش دادن بیشتر برای کارهای زینتی و ظریف استفاده می شود.

مزیت اصلی روش جوشکاری آرگون این است که در آن نسبت به روش‌های جوشکاری سنتی، کنترل الکترونیکی سریع ‌تر و بهتر صورت می پذیرد. این روش برای جوشکاری فلزات نرم ‌تر، مثل آلومینیوم مناسب است و در صنعت خودروسازی متداول می باشد، چون جوش‌های تمیزی تولید می ‌کند و دارای سرعت بسیار بالایی است.